„მოველი აღდგომასა მკვდრეთით"
საინტერესოა, რომ მართლმადიდებელ ეკლესიაში გვაქვს ქრისტეს შობის,
მირქმის და
სხვა ხატები, მაგრამ ქრისტეს მკვდრეთით აღდგომის ხატი არ გაგვაჩნია. იესო
ქრისტეს
აღდგომა კი ყველაზე სასიხარულო ამბავია, რაც მთელს სამყაროში მომხდარა.
აღდგომაზე ყველა ადამიანი, მთელი სამყარო სიკვდილის სამეფოს ტყვე იყო.
ქრისტემ
კი თავისი ჯვარცმითა და აღდგომით დაამარცხა სიკვდილი და ამ საშინელი ბოროტი
ძალისაგან გაგვათავისუფლა. როგორ, განა ადამიანები აღარ კვდებიან? -
იკითხავთ
თქვენ. დიახ, ყველა ადამიანი ოდესღაც მაინც გაივლის სიკვდილის სამეფოს,
მაგრამ ის
აღარ არის მისი ტყვე, მისი მონა. მას შეუძლია, თავი დააღწიოს ამ ბნელ
სამეფოს, მას
შეუძლია მკვდრეთით აღსდგეს, რადგან ამ სამეფოს გალავანი და დახშული კარი
ქრისტეს
მიერ „დაირღვა", დაინგრა.
მართლმადიდებელ ეკლესიაში გვაქვს ხატი, სადაც მაცხოვარი სწორედ
ჯოჯოხეთის
შემტვრეულ კარზე დგას. ქრისტე მარტო არ არის, მას საფლავებიდან ადამი და
ევა
ამოჰყავს. აქვე არიან ძველი აღთქმის მართალი ადამიანები - მეფეები,
წინასწარმეტყველები, მღვდელმთავრები. ეს ნიშნავს, რომ ქრისტე მარტო თვითონ
კი არ
აღდგა, არამედ ჩვენც, ადამიანებს მოგვცა სიკვდილზე გამარჯვების ძალა.
ალბათ, იფიქრებთ - როგორ შეიძლება მართალი ადამიანები ჯოჯოხეთში
მოხვედრილიყვნენ? ადამმა და ევამ უარი თქვეს ღმერთთან ერთად ცხოვრებაზე,
ამიტომაც
გაბატონდა მიწაზე სიკვდილის სამეფო ჯოჯოხეთი*, სამოთხე,
სასუფეველი** კი დაიკეტა, ამიტომ ყველა გარდაცვლილი ადამიანი ქრისტეს
აღდგომამდე ჯოჯოხეთში იმყოფებოდა და მოუთმენლად ელოდა იმ წუთს, როდესაც
გაიღებოდა
სამოთხის კარი მათთვის.
ხატზე ადამსა და ევას ხელები ქრისტესაკენ აღუპყრიათ, რაც ნიშნავს, რომ
ისინი
ინანიებენ თავიანთ ცოდვას და მხოლოდ უფლისგან ელიან პატიებას, შველას.
იმისათვის,
რომ ღმერთმა აღგვადგინოს, საჭიროა არა მხოლოდ ქრისტეს მოწყალება და
სიყვარული
ჩვენდამი, არამედ ჩვენი სინანული ჩვენივე ცუდ საქციელთა გამო.
 სხვა
ხატზე გამოსახულია ქრისტეს საფლავი. სამარხთან უფლის მოწაფე ქალები
მოსულან. ისინი
არ შეუშინდნენ საფლავის მცველ ჯარისკაცებს, არ შეუშინდნენ შეპყრობას და
ნელსაცხებლები, ანუ სურნელოვანი ზეთები მოიტანეს, რათა ძველი წესის
მიხედვით,
თავიანთი გარდაცვლილი მოძღვრისათვის ეცხოთ. იქვე ქრისტეს აკლდამიდან
გადაგორებულ
ლოდზე ანგელოზი დახვდათ. ანგელოზი მენელსაცხებლე დედებს (ეკლესიაში ასე
უწოდებენ
ხატზე გამოსახულ ამ ქალებს) მიანიშნებს, რომ საფლავი ცარიელია და ახარებს,
რომ
ქრისტე მკვდრეთით აღდგა.
ქრისტეს აღდგომა არავის უნახავს. ადამიანის თვალი ვერ აღწევს
უზარმაზარი ლოდით ჩაგმანულ კლდის სამარხში, სადაც ჯვარცმის შემდეგ
დაასვენეს
ქრისტე. ადამიანის გონებას არ შეუძლია გაიგოს, როგორ მოხდა აღდგომის
უდიდესი
საიდუმლო. თუმცა ის, რაც თვალსა და გონებას არ ძალუძს, ადამიანის გულს
შეუძლია.
ჩვენ ათასწლეულების შემდეგაც კი გულით განვიცდით სიხარულს იმისა, რომ
ქრისტე
აღსდგა, ჭეშმარიტად აღსდგა!
*
ჯოჯოხეთი
არის უღმერთოდ ყოფნა
** სასუფეველი - სასუფეველია იქ, სადაც ღმერთია; სადაც იესო ქრისტეა, იქ
არის
სინათლეც, სიკეთეცა და სიყვარულიც
გაზეთი „საპატრიარქოს უწყებანის დამატება "
№4.
2003წ.
25 აპრილი
|
